Tegenwoordig weten we heel veel over hoe onze levensstijl impact heeft op de wereld om ons heen. Zo kunnen we bijvoorbeeld voor de meeste producten of diensten een goede indicatie geven van hoeveel CO2 gedurende de hele levenscyclus wordt uitgestoten in de atmosfeer. Daartegenover staat dat we als gebruiker van het product of de dienst ons vaak geen leven meer kunnen voorstellen zonder het gemak, comfort, en luxe die dat product of die dienst biedt. Vaak willen we ook geen leven meer zonder. Desondanks willen we ook geen nevenschade veroorzaken voor mens, dier en natuur als gevolg van de CO2-uitstoot door onze keuze. Eigenlijk ervaren we individueel allemaal een interne CO2-strijd. In deze blog twee praktijkvoorbeelden van deze tweestrijd en beantwoording van de volgende vragen. Hoe kan jij het beste mee omgaan met CO2-strijd en tot waar reikt jouw verantwoordelijkheid?
Het beste voorbeeld van CO2-strijd is misschien wel vliegen en de bijbehorende vliegschaamte. Je schamen voor de door jou veroorzaakte CO2-uitstoot is niet leuk, maar toch wil je graag snel en comfortabel met je partner een weekendje weg naar een leuke Europese stad of dat lekkere Zuid-Europese strand met je vrienden. Schaam je je? Geen probleem! Plant gewoon een paar bomen schreeuwt de vliegmaatschappij. Wij vliegen ook op frituurvet van de snackbar bij jou om de hoek lees je in het in-flight magazine. Dit alles compenseert de door jou veroorzaakte CO2-uitsoot wordt gesuggereerd. Nog voor je opstijgt is alle schaamte verdwenen, jij bent immers verantwoord gaan vliegen.
Het volgende voorbeeld over deze tweestrijd hangt samen met het persoonlijke CO2-budget. Wil jij een gezellig familiediner verpesten? Reken uit hoeveel CO2-uitstoot de reis naar het diner van ieder familielid afzonderlijk gekost heeft en pas daarop het geserveerde gerecht per persoon aan. Iedereen heeft immers hetzelfde CO2-budget. Je vader die een half uur heeft gefietst geniet van een stuk vlees net zoals vroeger. Je neef die met de dieselbak aankwam moet het doen met een hippe bietenburger. Wil je neef toch een stuk vlees eten, dan koopt hij gewoon een CO2-certificaat van je oom. Wel even over onderhandelen aan tafel. Als dat maar goed gaat…
CO2-strijd is heel menselijk. We willen een fijn leven hebben, maar ook goed zorgen voor de wereld om ons heen. Vraag je daarom eens af tot hoever jouw verantwoordelijkheid gaat over de door jou veroorzaakte CO2-uitstoot. Staat dit bijvoorbeeld in contrast met hoe de grootste uitstoters met hun CO2-strijd omgaan? Vergeet niet dat de CO2-voetafdruk bedacht is door een grote oliemaatschappij om de verantwoordelijkheid voor CO2-uitstoot deels neer te leggen bij de eindgebruiker op individueel niveau. Is het dan redelijk dat ik me zo verantwoordelijk voel voor mijn CO2-uitstoot dat er een CO2-budget moet komen? Andersom net zo. Als ik mijn CO2-uitstoot compenseer, hoe werkt dat dan? Hoelang moet een boom groeien om een bepaalde hoeveelheid CO2 op te nemen en zijn zulke bomenplantprojecten succesvol?
Het zal nog even duren voordat we onze strijd om CO2-uitstoot te verminderen los kunnen laten. In de tussentijd is het aan ons om de juiste keuzes te maken binnen onze interne CO2-strijd. Ons advies, stel jezelf de juiste vragen.
